Een jaar geleden werd ik onderdeel van het team dat het triathlonmerk Aptonia op de kaart ging brengen binnen Decathlon. Hierdoor werd mijn passie voor deze sport weer aangewakkerd. Ja, triathlon is verslavend.
Vroeger
Jaren geleden heb ik wel eens meegedaan aan een 1/8e triathlon. Zonder echte training en zonder goede producten deed ik mee. Als laatste het water uit, verdwalen of een ronde overslaan op de fiets en het hardlopen viel ook vies tegen. Dat waren mijn eerste ervaringen met deze sport. Wel vond ik de combinatie van drie sporten geweldig.
Aptonia
Decathlon heeft een eigen triathlonmerk gekregen. Aptonia! Samen met andere decathletes uit heel nederland zijn we dit project gestart. Hoe kunnen we triathlon binnen Decathlon opzetten? Een geweldige uitdaging. De laatste triathlon van het seizoen De Bosbaan triathlon 2017 was de eerste sprinttriathlon sinds tijden waar ik aan mee deed. Samen met het projectteam hadden wij ons hiervoor ingeschreven. Dit keer had ik wel de juiste producten. Geen geweldige tijd, maar dat euforische gevoel zodra ik over de finish kwam is onbeschrijfelijk. Zo begon mijn verslaving weer, want dat is het echt haha. Ondertussen heb ik er weer een paar gedaan, en zie ik vooruitgang. In Frankrijk heb ik zelfs meegedaan aan de CH’TRIMAN waar Aptonia groot sponsor van is. Leuk om het europese Aptoniateam weer te ontmoeten.
Producttrainer
Als monitor (producttrainer) van Aptonia ben ik een week in Spanje geweest om kennis te maken met alle producten. Alle kennis meegekregen om deze te kunnen delen met het personeel in Nederland. Dit was een geweldige ervaring. Iedereen die dezelfde passie deelt op een plek, is gewoon magisch. Heb je dus vragen met betrekking tot de producten… vraag maar raak!
Passie
De passie die ik nu heb wil ik graag met iedereen delen. Zo leerde ik bijvoorbeeld Rosyta kennen. Een lid bij de sportschool waar ik spinningles geef. Samen met haar trainde ik voor haar eerste sprint triathlon (750m – 20km – 5km). Elke zaterdag gingen wij samen zwemmen in buitenwater. We deden ook een duathlon om te oefenen met het combineren van sporten. Zaterdag 18 augustus was het dan zo ver! Na weken van trainen en voorbereiding stonden we nu in ons wetsuit klaar om het water in te rennen voor het eerste onderdeel; zwemmen. Na mijn laatste aanmoedigende woorden; “GENIET ERVAN! doken we het koude water in. Het zwaarste onderdeel voor ons beide. Vervolgens na een snelle wissel gingen we verder voor de 20 km fietsen. Harde wind moesten we trotseren, maar we hielden vol. Het laatste onderdeel ging ook best prima ondanks dat de beentjes al vermoeid aanvoelde. En toen kwam die finish in zicht. Die laatste paar meter was het ons verstand op nul zetten en die eindsprint inzetten. Wauw! Eenmaal over die finish kwamen die emoties; “YES, WE DID IT! Vol trots vielen we elkaar in de armen van blijdschap. Dit was het begin van een vriendschap, want ja triathlon is verslavend. Wij hebben dus alweer samen onze volgende triathlon gepland staan.
;){kind=link}